همیشه یکی از سخت ترین و در عین حال مهمترین کارها در تشکیل تیم فنی پیدا کردن و انتخاب یا همان استخدام نیروی برنامه نویس است.
در اهمیت این موضوع آقای فردریک بروکس (Fredrick Brooks) سالها پیش (۱۹۷۵) در کتاب معروفش The Mythical Man-Month اشاره میکند که:
در میان برنامه نویسانی با ۲ سال سابقه و آموزش یکسان، بهترین هایشان ۱۰ برابرِ بدترینشان کارایی دارند!
حدود ۲۰ سال بعد تیم آقای Barry Bohem به این نتیجه رسیدند که یک برنامه نویس خوب ۲۵ برابرِ برنامه نویس بد کارایی و بهره‌وری دارد و ۱۰ برابر باگ کمتری در کدها بجا میگذارد!
حتی اگر ما همان حداقل یعنی ۱۰ برابر را نیز در نظر بگیریم بازهم تفاوت بسیار زیاد است.
پس اینجا به یکی از مهمترین فاکتورهای شکست یا پیروزی بسیاری از شرکتهای نرم‌افزاری و استارتاپها پی میبریم. چون هم تعداد باگ و بهره وری و هم سرعت در پیاده سازی عامل بسیار مهم و تعیین کننده‌ای هست.
علاوه بر آن میزان دستمزد یک برنامه نویس خوب و بد هم قطعا در یک تیم تفاوت ۱۰ یا ۲۵ برابری ندارد! پس اهمیت انتخاب صحیح افراد تیم بسیار بیشتر خواهد شد.
از طرفی گزینش و استخدام نیروی برنامه‌نویس به طور کلی یک کار بدون بازگشت محسوب میشود. چرا که در هر صورت در روند کاری پروژه تاثیر خواهد گذاشت و گاهی این تاثیرات آنقدر عمیق و کلی هستند که منجر به شکست پروژه و یا دوباره نویسی کل پروژه خواهد شد.
از مهمترین وظایف مدیر فنی که باید بصورت همیشگی و مستمر انجام شود استخدام برنامه نویسان خوب هست. البته اینجا یک نکته مهم وجود دارد (که منتصب به استیو جابز هست ولی مطمئن نیستم) :
A’s hire A’s and B’s hire C’s
پس اولین قدم استخدام مدیران سطح A هست!
مبحث استخدام و جذب نیروی برنامه‌نویس موضوع مفصلی هست که من در سال گذشته در ارائه ای که در اولین رویداد استارت تاپ ناب در دانشگاه فردوسی مشهد داشتم به این موضوع بصورت مفصل پرداختم که فایل ارائه را در این ادرس می توانید دریافت کنید.
البته قصد دارم که بر همین اساس مطالبی را نیز بنویسم که در آن تجربیات و مطالعاتم را در حوزه جذب نیروی متخصص (مخصوصا برنامه‌نویس) بصورت کامل و قدم به قدم شرح دهم.
اما در اینجا به همین نکته بسنده میکنم که الزاما افراد خیلی عالی تیم خوب و عالی نمیسازند و این یک اشتباه بزرگ هست که برخی از شرکتها و استارتاپهای بزرگ و دارای سرمایه زیاد بدنبال جذب بهترین های مثلا حوزه برنامه‌نویسی در یک شهر و یا حتی کشور میگردند و تصور میکنند که اگر مثلا ۱۰۰ نفر از بهترین برنامه نویسان را جذب کنند می توانند بهترین تیم برنامه‌نویسی را هم تشکیل دهند.
این یک پارادوکس بزرگ هست و اهمیت این موضوع را بیشتر میکند که باید انتخاب و جذب نیرو را بصورت یک تخصص دانست و بعد از آن، درکنار هم قرار دادن و ایجاد روحیه همکاری در بین آنها نیز خود فرآیندی پرچالش است.
در آینده در این مورد بیشتر خواهم نوشت.